Met dit boek heb ik voor het eerst kennis gemaakt met Octavius Winslow. Vroeger thuis waren de boeken van zijn moeder Mary wel te vinden, maar die las ik niet. Het leek mij wat te zweverig. Misschien waren het tot dagboeken omgewerkte meditaties. Die lees ik al helemaal niet. Vandaar dat ik dus al jarenlang met hun namen vertrouwd ben en toch eigenlijk weer helemaal niet met hen.
Octavius Winslow blijkt zowel baptistisch als anglicaans predikant te zijn geweest, waarbij hij een soort van omgekeerde route volgde. Hij was predikant in New York en in diverse Engelse plaatsen. Een bijzondere man dus, die blijkbaar niet in een dogmatisch of ecclesiologisch hokje te plaatsen is. Zonder meer valt hij wel in te delen bij de 19e eeuwse evangelicals, waarvan J.C. Ryle de bekendste tijdgenoot is. Ook was hij spreker bij de opening van C.H. Spurgeon’s nieuwe kerkgebouw, The Metropolian Tabernacle.
De inhoud van het boek betreft het op meditatieve wijze beschrijven van Gods eigenschappen: liefde, hoop, geduld, genade, enz. waarbij het opent met Psalm 48:15 en daar ook het slothoofdstuk over schrijft: “Want deze God is onze God, eeuwiglijk en altoos; Hij zal ons geleiden tot de dood toe”. Winslow neemt in elke hoofdstuk zijn uitgangspunt in het beschrijven van deze eigenschappen zoals die bij het wezen van God horen, daarna verbindt hij dit met enkele bijbelse gronden om vervolgens in te gaan op de praktijk van het christelijk leven die dan weer meestal uitlopen in praktische aanwijzingen.
Het boek is een plezier om te lezen. Wanneer je bepaalde denkbeelden hebt over wat christocentrisch mag en moet heten, dan krijg je met dit boek een goede indruk van wat het écht is, namelijk het te allen tijde centraal stellen van Gods reddend handelen in Zijn Zoon Jezus Christus. Dat geeft een bijzondere gloed aan te tekst, niet zozeer vurig zoals de omslag het boek aanbeveelt, maar eerder warm. Winslow brengt voortdurend onder woorden dat de heldere boodschap van het Evangelie zeer gepast is voor de schuldige zondaar die zich geen raad weet. Hij weet daarmee het hart aan te wakkeren tot dankbare lofprijzing.
Enkele citaten die me hebben beziggehouden:
“Doordat Hij ons heilig maakt, maakt Hij ons ook gelukkig. Het één omvat het ander”, p170.
“Er is misschien niet één woord in de Bijbel dat meer zeggingskracht heeft of de gelovige méér als muziek in de oren klinkt dan het woord genade”, p132
“Hoe meer we van Gods liefde in onze ziel ervaren, hoe meer dit een drijvende kracht in ons leven wordt”, p34.
“Hoe mooi zijn de bloemen die pronken en pralen waar Gods licht wordt gezaaid! Ze geven troost en moed op de ruwe kronkelwegen door de wildernis of de woestijn waar we doorheen trekken op weg naar ons hemels Thuis. In deze bloemen glimlacht God”, p210
Ik ben de gevers zeer erkentelijk voor hun geschenk.
Comentários