Ik kocht ooit voor twee euro de nieuwe uitgave van de Brieven van Samuel Rutherford. Het kan ook één euro zijn geweest. In ieder geval kreeg ik het boek voor een habbekrats in handen. Iemand moet de waarde ervan niet goed hebben ingezien. Zodoende is het boek via de kerkmarkt in mijn bezit gekomen.
Voor mij is dit een duidelijke aanleiding om in tien punten weer te geven, waarom je deze brieven moet en mag lezen. Laat je inspireren:
- Samuel Rutherford is door de burgerlijke gemeente van zijn standplaats Anwoth verbannen naar de kille stad Aberdeen. Hij ondervindt daarmee aan den lijve wat het is om het kruis van Christus te dragen. Zijn brieven getuigen van geestelijke duisternis hierover.
- Met deze brieven laat Rutherford zich in zijn ziel kijken. Daarmee is het een klassieke vorm van literatuur. Ze staan echter lang niet op hetzelfde niveau als Augustinus of Thomas a Kempis.
- Het centrum van Rutherfords geloof is de aan- en afwezigheid van Jezus Christus. Zijn brieven getuigen van een paradox tussen het ervaren van Zijn liefde en de afwezigheid daarvan.
- Bevinding loopt langs de lijn van het geloof en niet langs de lijn van een aantal gefixeerde bekeringservaringen.
- Rutherford houdt rekening met de geestelijke staat van de geadresseerden. Onverschilligen worden opgeroepen tot bekering. Mensen in moeiten en lijden getroost met de boodschap van het Evangelie.
- De brieven zijn chronologisch geordend. In de brieven lees je mee met een persoonlijke ontwikkelingsgang. Rutherford veronderstelt dat een zeer zware tijd zal aanbreken en bereidt zijn hoorders daarop voor.
- Het lezen spoort aan om onbevangen te spreken en te schrijven over de grote liefde van Jezus Christus.
- In tijden van rouw is de hemel dichtbij en open. Kinderen die sterven worden in de schoot van Abraham gedragen.
- Ondanks zijn leven dicht bij God begrijpt Rutherford niet waarom hij niet meer mag spreken. Het leert ons dicht bij God te lezen in tegenstelling tot het geven van goedkope antwoorden.
- Zou je ook niet graag brieven lezen die eindigen met ‘de Uwe in zijn zoete Heere Jezus’?
Het lezen van dit soort boeken doe je niet op één avond. Het maakt onderdeel uit van devotionele lectuur. Dat zijn woorden die je mag laten bezinken, herlezen, en steeds weer opnieuw lezen. Ze vormen je.
Comentários