Onlangs is een nieuwe vertaling van het bekende boek Navolging van Christus verschenen. Het boek is geschreven door de bekende middeleeuwse monnik Thomas a Kempis. De nieuwe vertaling met een uitgebreide verantwoording heeft de titel: De imitatie van Christus. De vertaler in inleider is Frank de Roo. Het is een bijzonder fraaie uitvoering. Een mooie afbeelding siert de omslag. In heb binnenwerk ontbreken fotokopieën van originelen niet. Het geheel is mooi verlucht, om het eens middeleeuws uit te drukken.
De inhoud van het boek leent zich niet om geanalyseerd te worden. Alhoewel ik moet toegeven dat mijn voorliefde voor dit werken steunen op de fraaie inleiding van prof. Dr. A. de Reuver over sporen van mystiek in Middeleeuwen en Nadere Reformatie die hij zo’n 15 jaar terug uitbracht onder de titel ‘Verborgen omgang’. Een schitterende titel, rechtstreeks ontleend aan de berijming van de piëtistische psalm 25. Vroomheid in optima forma.
Zo ook Thomas a Kempis. Neem, lees en mediteer. Hier volgen een drietal wat langere citaten als aanbeveling bij een groot meesterwerk.
Wie mij volgt wandelt niet in de duisternis, zegt de Heere. Dit zijn Christus’ woorden waardoor wij vermaand worden, om zijn leven en karakter te imiteren, als wij waarlijk verlicht, en van alle blindheid van het haart bevrijd willen worden. Laat ons voornaamste streven dus zijn, te mediteren op Jezus Christus’ leven. De leer van Christus overtreft alles wat de heiligen leren, en wie zijn geest bezit, zou daarin zijn verborgen manna vinden. (Boek 1.1, p85)
Wie dus innerlijke en geestelijke dingen wil bereiken, moet zich met Jezus afwenden van de massa. Niemand verschijnt zonder vrees, tenzij wie graag verborgen leeft. Niemand spreekt zonder vrees, tenzij wie graag zwijgt. Niemand geeft leiding zonder vrees, tenzij wie zich graag onderwerpt. Niemand beveelt zonder vrees, tenzij wie goed heeft leren gehoorzamen. Niemand verheugd zich zonder vrees, tenzij wie in zich het getuigenis heeft van een goed geweten. Toch toonde de zekerheid van de heiligen zich altijd vervuld met een vrees voor God, en hoewel zij uitblonken door grote deugden en genade, waren ze daarom innerlijk niet minder bezorgt en nederig. (Boek 1.20, p111).
Wanneer Jezus aanwezig is, is alles goed en niets lijkt moeilijk. Wanneer Jezus echter niet aanwezig is, is alles hard. Wanneer Jezus niet spreekt van binnen, is troost waardeloos. Als Jezus echter slechts één woord spreekt, voelt men diepe troost. (…) Hoe dor en hard met je zonder Jezus. Hoe dwaas en ijdel als je iets verlangt buiten Jezus. Is dat geen groter verlies, dan als je de gehele wereld zou verliezen? (Boek 2.8, p 215-216).
Comments